AVATAR

Πανε δύο χρόνια και κατι απο το τελευταίο post σε αυτό το blog. Η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές δεν υπήρχε ο απαραίτητος χρόνος ώστε να γράψω μια σειρά απο σκέψεις πάνω σε πολλά απο τα θέματα που με ή μας απασχόλησαν. Αλλά εν τέλει ο κύριος λόγος είναι ότι δεν υπήρχε και η ανάλογη διάθεση. Μια διάθεση που ελπίζω πως αργά η γρήγορα θα επάνελθει σε όλα τα επίπεδα.
Αφορμή για να γράψω ξανα στάθηκε η νέα ταινία τυ Τζειμς Κάμερον, το "AVATAR".
Πήγα χτες να τη δω, έχοντας ακούσει πάρα πολλά για ένα "καταιγισμό ψηφιακών εφφέ που σου κόβει την ανάσα". Μετά τη χτεσίνη προβολή λοιπόν, εχω να πω μόνο ένα.. Όποιος δε τη δει, θα χασει...
Πέρα απο τα απίστευτα εφφέ, τις υπέροχες απεικονήσεις της φύσης του πλανήτη Πανδώρα, την εξαιρετική σχεδόν επική μουσική, υπάρχει και ένα δυνατό στόρυ. Ενα remake του "Χορευοντας με τους Λύκους", μελλοντολογικό και ψηφιακό, με έντονα στοιχεία αφρικανικής μυθολογίας. Μια ταινία που σε κρατάει καθηλωμένο σε όλη τη διάρκεια της, εξιστορώντας την μάχη των ιθαγενων ενάντια στους αποικιοκρατες.. Μια ιστορία οικεία στους ανθρώπους, που παραδείγματα της υπάρχουν πολλά στο πέρασμα των αιώνων.
Οι ηθοποίοι, δυστυχώς για αυτούς, περνούν σε δεύτερη μοίρα, αφού τα βλέμματα όλων έλκονται από τις απίστευτες εικόνες του πλανήτη και τα καλοσχεδιασμένα και καλαίσθητα ανθρωποειδή, είδικά στις σκηνές που απεικονίζουν τον ισχυρό δεσμό του κοινωνικού συνόλου τους και του περιβάλλοντος που ζουν.
Πραγματικά, μια ταινία που αν γυριζόταν χωρίς τα εφφε θα έχανε πολύ απο το ψυχαγώγικό κομμάτι της, αλλα καθόλου απο το κομμάτι της τέχνης.
Αξίζει να τη δείτε.. και ακόμα περισσότερο αξίζει να τη δείτε 3D...